pop-άρι: Απριλίου 2008

Παρασκευή 18 Απριλίου 2008

Poll: Φοιτητικές εκλογές

Σε αυτή τη δημοσκόπηση ψήφισαν 2 άτομα.

ΔΑΠ: 50%
Ε.Α.Α.Κ.: 50%
ΠΑΣΠ: 0%
Π.Κ.Σ. 0%
ΔΙΚΤΥΟ: 0%


προφανώς θα έπρεπε να βάλω μεγαλύτερη διορία...

Τρίτη 15 Απριλίου 2008

Νεοέλληνα -Α.Γ.


Νεοέλληνα άκου. Πρόσεξε καλά.
Άνθρωποι γίνανε φίδια γιατί αγγίξαν λεφτά.
Νεοέλληνες βλάκες συμβαδίζουν μ' εχθρούς.
Καταστροφή είναι όλοι τους γιατί συμβάδισαν με τα μυαλά του νεοέλληνα.

Γεννημένος σ' ένα κόσμο που βασιλεύουν οι νεοέλληνες
δεν έχεις φράγκα μάγκα, στη μπάντα όπως πάντα ξέμενες.
Μας κυβερνά η αφρόκρεμα του Κολωνακίου.
Κάποιοι αερίζονται στους χώρους ενός ακριβού εστιατορίου
κι άλλοι ζορίζονται στη βρώμα του αστικού λεωφορείου.
Κάποιοι καταδικαστήκαν να ξύνουν μια ζωή τον πάτο
κι άλλοι δίχως να τ' αξίζουνε τα βρίσκουν έτοιμα στο πιάτο.
Ξεχυθήκανε τα ψώνια σε δεξιώσεις και σαλόνια.
Ποιοι γίνανε σωτήρες και ποιοι πήραν τα τιμόνια;
Ποιοι απ'τη γη του 2000 και ποιοι τα πιόνια;
Ποιοι του έθνους οι μπαμπάδες και ποιοι έχουν τα γαλόνια;
Μας γ...νε εδώ και χρόνια, μας υπόσχονται συμπόνια
και μας σπέρνουνε διχόνοια.
Έγχρωμα κουτιά μέσα σε γκρίζο σκηνικό προσφέρουν μασημένες σκέψεις.
Κάλπικοι μεσσίες σου ζητάν να τους πιστέψεις.
Αμέτρητα κοράκια σε κοιτάνε με βλέψεις.
Όλοι προσπαθούν, μα δε μπορούν τη ρουτίνα να ξεφορτωθούν.
Πες μου. Πως θα ξεμπερδέψεις;
Γεννήθηκες στο σύστημα και μες σ' αυτό θα παίξεις
πιόνι μπροστά στο τέρας. Πρέπει να συμβιβαστείς μ' αυτό ή να το καταστρέψεις.
Απάνθρωποι άνθρωποι, προσωποποιημένα φίδια.
Όλοι κοιτάνε το συμφέρον τα γ....να α..δια.
Μετράνε μόνο τα χαρτιά. Στημένα τα παιχνίδια.
Η δουλειά έγινε δουλεία.
Στρατόπεδα συγκέντρωσης γίναν τα σχολεία.
Στην ουσία δεν υπάρχει συνουσία. Αξία καμία.
Όλοι προσπαθούν να βρουν διέξοδο μέσα απ' τ' αδιέξοδο.
Ετοιμαστείτε για την έφοδο. Άγνωστοι Γνωστοί ψάχνουν τον ένοχο.

Νεοέλληνα σκέψου καλά ποιοι σε κυριεύουνε.
Όλα μεριμνάνε άσκοπα, όλοι θέλουνε λάδωμα.
Γεμίσαμε από top reality show κοροϊδία και ψέμα.
Μαύρη καρδιά υπεράνω το βλέμμα.
Μαγκιά σου που βγαίνεις και συζητάς τα προβλήματά σου.
Δεν καταλαβαίνεις πως έτσι χάνεις την προσωπικότητά σου;
Στάσου! Θα τους δεις όλους μπροστά σου
σαν κοράκια να τρων τα λεφτά σου
με αποτέλεσμα να εξαφανίζουν τ' όνομά σου
διασκορπισμένοι παντού σαν ίωση.
Φαντασίωση διάλογων, μείωση ανθρώπων
με τον καιρό χρόνων, ατυχημάτων, φόνων.
Πόσοι ακόμη θα μείνουνε;
Πόσοι ακόμη θα φύγουνε;
Πόσοι ακόμη θα παραμείνουν να τους φτύνουνε;
Γιατί μέσα τους είναι βρώμικοι
Πιο βρώμικοι απ' ότι ήταν θα γίνουνε.
Είναι η παρουσία σας το μεγάλο σας ψέμα σε μεγάλο βαθμό.
Κάθε λεπτό και δευτερόλεπτο γι' αυτό σας μισώ.
Δε μπορώ να σκεφτώ ηλίθια πράγματα αν είναι αλήθεια ή συμφέροντα.
Δε μπορώ ν' ανεχτώ χώρα.
Θα δεις αυτούς που νομίζουν πως με την τσέπη τους αξίζουν.
Παρ' όλα αυτά μαραίνει ό,τι αγγίζουν.

Νεοέλληνα άκου.....

Τελευταία ο πλούσιος πολιτισμός γυρίζει τη Γη.
Ζυγίζει τον κόσμο, στα μέτρα του το φέρνει.
Η δόξα και το στυλ του, γ...άω, με αρρωσταίνει.
Οι φλώροι ή μαμόθρευτα μ...πανα με το μπαμπά καβάντζα.
Τα κινητά στην πόζα. Όλοι οι φλώροι είναι φράντζα και φάτσα.
Τα μπράτσα βγήκαν βόλτα στην πιάτσα,
σουλατσάρουν φάτσα. Ασ' τα, βρασ'τα.
Κάποιοι ακούσανε τη rap μουσική, τώρα το παίζουνε gangsta.
Η καρδιά τους Αλάσκα.
Τα λεφτά σε κάνουν πλούσιο, μα σου αλλάζουν μάρκα και ράτσα.
Κι αν είσαι ό,τι μ' ανθρώπους σαν το τραβέλι που κάνει πιάτσα
κυμαίνεσαι στο ίδιο πλαίσιο μ' αυτούς σαν ρούχο στην ταράτσα.
Απλώνεσαι σαν σαντιγύ σε βρώμικη πάστα.
Κάτι π...δες μπαλώματα
με λεφτά στους μπάτσους, ούτε ζημιά ούτε γάτα.
Οι μπάτσοι είναι καλοί στα λεφτά. Φοράνε του καλού τη μάσκα.
Άλλα μ...πανα από 'κει είναι κακοί μόνο σ΄εσένα
και σ΄εμένα π...δες και πολιτικοί
που κουμαντάρουν το παιχνίδι που λέγεται ζωή.
Ψάχνω: μέθοδος να βρω: έξοδος και έφοδος προς όλους. Δυστυχώς
οι πνευματικοί μου πατέρες δε μου δείξαν το φως.
Αγωγή από παιδαγωγούς γι' απόγνωση, οδηγίες για ζωή προς τη μαυρίλα.
Μα έβαλε έριδες, κοινές, μα καλές.
Είδα τη σάπια τους ζωή μες στην ξεφτίλα.
Προσπάθησαν να ρίξουν κι εμένα, μα μείναν πίσω π...στη.
Τώρα τα πράγματα τα βλέπω καθαρά σαν θεατής απ' εξώστη.
Είμαι απ' την άλλη μεριά κι είμαι στητός στης γης μου το άκρον
κι ακροβατώ στα παράνομα.
Βιώνω καταστάσεις, θέλω άθελα εκδίκηση για όλους γιατί όλοι τους φταίνε,
μ' αυτά τα γ...να φράγκα τους μας καίνε.
ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΦΤΑΙΝΕ.

Νεοέλληνα άκου.....

Παραμύθι-FF.C.

Όταν ήμουνα μικρός μου χανε πει ένα παραμύθι
Ότι αυτό που λέγεται φιλία υπάρχει και ζει σ’ αυτό τον πλανήτη
Μου χαν πει και για κάτι σπουδαίο που το λέγαν ιδεολογία
Και να με πιστός σε ιδανικά, όπως οικογένεια, πατρίδα θρησκεία
Μου ‘χαν πει για μια γενιά εκεί γύρω στο ’60 με ’70
Και μια επανάσταση αν χρειαζότανε η γενιά μου θα έκανε τα ίδια
Μου χαν πει και για κάτι παράξενους με καπέλο και μπλε στολή
Αυτοί θα μ’ έσωναν αν κάποιος κλέφτης στο σπίτι μου μέσα είχε μπει
Μου ‘χαν πει για μία χούντα και για μία αριστερά
Μου ‘παν για κάποιες χαμένες πατρίδες και 400 χρόνια σκλαβιά
Μου ‘παν οτ’ είμαι τυχερός, γιατί τώρα έχουμε δημοκρατία
Και για κάτι που το λέγαν σοσιαλισμό και έμοιαζε μ’ ελευθερία
Μου είπαν ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει για τη δική μου τη γενιά
Και αφού έχουμε ένα πιάτο να φάμε όλα είναι μια χαρά
Μου είπαν να βάλω γρήγορα μυαλό και να συμβιβαστώ
Γιατί κάπου εκεί είναι το νόημα της ζωής, αν το ψάχνω θα το βρω

Όταν ήμουνα μικρός μου ‘χαν πει ένα παραμύθι
Μα είχε άσχημο τέλος και αυτό το ξέρω ήδη
Όταν ήμουνα μικρός μου χαν διδάξει μια ιστορία
Τώρα μου την λεν αλλιώς, μα εγώ μαθαίνω στην πορεία

Τώρα όμως που μεγάλωσα το παραμύθι έχει αλλάξει
Δε φοβάμαι πια τους εχθρούς μου γιατί οι φίλοι μ’ έχουνε κάψει
Και κείνο το σπουδαίο που το λένε ιδεολογία
Έχει καταντήσει γραφικό και ανήκει πια στη ιστορία
Κι όσο για την επανάσταση που θα έκανε η δική μου η γενιά
Την κάνει μέσα από ακριβά αμάξια, ρούχα, μόδα και λεφτά
Και αυτοί οι παράξενοι που λέγονται αστυνομικοί
Είναι οι περισσότεροι οι ίδιοι κλέφτες και επικίνδυνα κομπλεξικοί
Τώρα όλες οι πολιτικές παρατάξεις έχουνε γίνει ένα
Η εξουσία είναι γλυκιά κι ελκυστική για τον καθένα
Εμείς δε βιώσαμε τον πόλεμο, ούτε τη δικτατορία
Μήπως φταίει τελικά αυτό που ακόμα δε νοιώθω ελευθερία;
Κι αμφισβητώ ότι τα πράγματα είναι καλύτερα για μας
Έχουμε υλικά αγαθά, αλλά μας λείπουνε άλλα πολλά
Μου λείπει κάτι αληθινό να μπορώ να πιστέψω άφοβα σε αυτό
Νοιώθω πως ήδη έχω γεράσει πριν προλάβω να μάθω να ζω

Όταν ήμουνα μικρός μου ‘χαν πει ένα παραμύθι
Μα είχε άσχημο τέλος και αυτό το ξέρω ήδη
Όταν ήμουνα μικρός μου χαν διδάξει μια ιστορία
Τώρα μου την λεν αλλιώς, μα εγώ μαθαίνω στην πορεία

Δώσε μου φώτιση θεέ μου, υπάρχει εθνική συσκότιση
Χιλιάδες τα χτυπήματα σε κάθε μου ανόρθωση
Ή ο κόσμος έχει αλλάξει ή δε τον έμαθα ποτέ
Πουτανιά ψέμα κι απάτη θεωρούνται κυριλέ
Κάποτε πίστεψα σε κάτι και μια ιδεολογία
Πίστεψα στη μουσική μου σα να ήτανε θρησκεία
Τώρα πια με το hiphop κάνουν στριπτίζ μεσ’ τα πορνεία
Τόσα χρόνια μέσα στο ψέμα, τώρα νοιώθω αηδία
Ένα μάτσο εγωπαθείς κι επιεικώς κωλόπαιδα
Μια παράσταση κλισέ, αρνητικά όλα τα πρότυπα
Άμα κάτι δε μου κάνει εγώ φεύγω μακριά
Δεν ανήκω σε κανένα, δεν ανήκω πουθενά
Ο κόσμος έχει μολυνθεί, δεν τον νοιάζει ποια είναι η αλήθεια
Είναι λέξη ντεμοντέ και πια του έγινε συνήθεια
Η παράδοση πεθαίνει, η Ελλάδα που να ζει
Βάλανε στο φέρετρο της την ευρωπαϊκή επιγραφή
Η μασονία αλωνίζει μέσα στην ελληνική βουλή
Σοσιαλισμός και χούντα τώρα γίναν ασορτί
Ψεύτικες δημοσκοπήσεις κι αλλοδαποί σε απογραφή
Μα η κυβέρνηση θέλει ψήφους θέλει από κάπου να τους βρει
Σάπια λόγια και ιδέες, η πουτανιά σαν αρετή
Και μετά τα 15 η παρθενιά είναι ντροπή
Τι πειράζει όμως αυτό; Τώρα είμαστε ευρωπαίοι
Ψάξε να βρεις τον αντρισμό σου σε ένα αμάξι που να λέει
Βρες κι ένα καλό τσουλί για να συμπληρώσει την εικόνα
Γίνε λίγο κουνιστός, στην Ευρώπη είναι μόδα
Ας χαρούμε χωρίς λόγο, έχουμε 21ο αιώνα
Αν το ήξερε ο Σωκράτης τότε θα είχε αλλάξει χώρα

Όταν ήμουνα μικρός μου ‘χαν πει ένα παραμύθι
Μα είχε άσχημο τέλος και αυτό το ξέρω ήδη
Όταν ήμουνα μικρός μου χαν διδάξει μια ιστορία
Τώρα μου την λεν αλλιώς, μα εγώ μαθαίνω στην πορεία

Τρίτη 8 Απριλίου 2008

Επι του καναπεως επαναστασις

Τελικα δεν ειναι μια απλη ταση ... τεινει να γινει αντισταση(!).
Ειναι Τριτη, πλησιαζει εννια η ωρα, τρεμε mega, ant1 και το υπολοιπο συναφι!
Ε, Ε, Ερχετε!
Ε, Ε, Ερχετε!
Ποιος???
Μα ο Λακης φυσικα!
Θα σε μαλωσω!
Το ξεχασες?
Καθε Τριτη τετοια ωρα επαναστατει ο αδικημενος πλην βολεμενος ομως λαος. Βλεπει τον Λαζοπουλο να κραζει , να ξεφτιλιζει (δικαιως ομολογω) και να γελοιοποιει καθε μπαγιατικο φρουτο που κατα καιρους μας παρουσιαζεται ως φρεσκο,οποιο κι αν ειναι το τελαρο του( Βουλη, τηλεοραση, πιστα, παλκοσενικο) και το φχαριστιεται η καρδουλα του, παιρνει το αιμα του πισω!
Εγω δεν ξερω τιποτα! Στα 20 μου χρονια το μονο που ξερω ειναι οτι αυτη τη στιγμη ο ενας εχει καταφερει να εκφραζει τα εκατομμυρια των τηλεθεατων. Παραδοξο??? Μπα... Ετσι κι αλλιως δεν θυμαμαι να εχω δει κανεναν τα τελευταια χρονια να επαναστατει μονος του. Ολοι yes master ειμαστε ! Δεν βγαζω τον εαυτο μου απ'εξω... Δεν θυμαμαι ποτε να εχω βγει στην Ομονοια μονη μου και να ουρλιαζω σ'αυτους που μας πηδανε την προσωπικοτητα καθε μερα και στιγμη. Δεν θυμαμαι να εχω διεκδικησει τα δικαιωματα μου, τα αληθινα δικαιωματα μου στελνοντας στο διαολο καθε εξαναγκασμο που μου επιβαλλουν καθηγητες, προισταμενοι, τυχαιοι περαστικοι που δεν σεβονται την ελευθερια μου (ποια ελευθερια δηλαδη?)
Γιατι καθε μερα πασχιζω να γινω το ιδανικο αυτης της κοινωνιας παραλειποντας να γινω τα ονειρα μου.
Γι'αυτο λοιπον χρειαζομαι καποιον να επαναστατει για μενα. Γιατι δεν εχω χρονο να το κανω εγω, ισως γιατι βαριεμαι. Μου ειναι πιο ευκολο να ανοιξω την τηλεοραση, να κατσω αναπαυτικα στον καναπε μου και μεταξυ πιτσας και μπυρας να αφησω τον Λακη να αντισταθει για μενα σ'αυτα που θα επρεπε να αντισταθω εγω...

"Χιονατη"

Χρήμα,το όπιο του λαού... 2


Πιστεύω

Πιστεύω εις ένα Ευρώ , πατέρα παντοκράτορα ποιητή down jones και γης , ορατόν καθώς και πλαστικάτον και εις ένα Δόλαρο πολύ χρηστό , το αμερικανογενές , το εκτου Ευρώ ανατιμηθέντα , ου γενηθέντα , με το πέρασμα των αιώνων.


Παιδιά μόλις σκεφτώ κάτι καλό θα ολοκληρώσω τον ύμνο σας για να εκκλησιάζεστε κιόλας


Ποπάρης

Το Σκιάχτρο - Sadahzinia


Ο ήλιος ψήλωσε πάλι, τράβα κουπί και πετάλι

γυρτό δίποδο ρετάλι, απ’ το σαράκι, φαγωμένο παρτάλι

μ’ ό,τι σου απέμεινε στο άδειο κεφάλι

ώρα καλή, μες στην αιθάλη.

Σε πολιτεία μεγάλη ξέμεινες άκακο σκιάχτρο,

δεμένη η τύχη σου γύρω απ’ το απόρθητο κάστρο

της ευτυχίας και των ανθρώπων,

της τρομαγμένης φασαρίας και της σιωπής των αγνώστων.

Δεμένη η γλώσσα σου, δεμένο δάκρυ στο μάτι

που απ’ το παράδεισό τους σου έδωσαν το τίποτα και κάτι.

Μέρα χορτάτη απ’ τα πειράγματα

και τ’ όνομά του στο στόμα τους σκόρπια γράμματα,

γκρίζος λεκές στην λαμπερή τους εικόνα,

σφήνα κακή στον κανόνα και στον σπουδαίο τους αιώνα

έφερνε χειμώνα μέσα στην άνοιξη κι όμως

δε πρόλαβα ούτε εγώ να το γιάνω ούτε ο χρόνος.

Αυτό το σκιάχτρο είχε κάτι δικό μου,

είχε δροσιά απ’ το θεό μου και μια στιγμή απ’ το γιο μου,

τον ουρανό μου και τη γη που αγγίζω,

είχε για ταίρι του το γαλάζο, το γκρίζο.

Είχες δει το φεγγάρι να ’ργει

είχες φιλιώσει με τη βροχή,

ήσουν ταμένο μόνο στη γη

κι ήσουν σα πρίγκιπας εκεί.

Ώσπου ένα χέρι μια ροδαυγή

δεν άκουσε τη βουβή σου κραυγή

σ’ έκαψε πριν ο ήλιος να βγει

κι ήσουν σα πρίγκιπας εκεί.

Κουβέντα πιάνω κάτω απ’ τον ίσκιο το στραβό του

από παλιά είχε το χώμα αδελφό του

ήταν εκεί να του φυλάει τα σπαρμένα

φύτρωσε γύρω μια πόλη· τι παράξενη γέννα!

Μπογιατισμένα παλάτια με σιδερένιο στεφάνι

και συ σκιάχτρο στη μέση, βαλσαμωμένο καπλάνι

να περιμένεις τη νύχτα το φεγγάρι να ’ρθει

να σε κρύψει στο μαύρο· μα το φεγγάρι αργεί.

Είχες παρέα μια βροχή καλοκαιριάτικη,

ταμένο μόνο στη γη κι ήμουν για ώρα εκεί

να μου λιγώνεις τη καρδιά με τη βουβή σου μιλιά,

στην ανοιχτή σου αγκαλιά είχαν κουρνιάσει πουλιά.

Δεν ήσουν φόβητρο, μα στους ανθρώπους ζημιά,

στο γόητρο τους χαλάστρα, αδέξια πινελιά

στο φόντο. Ώσπου ένα χέρι μια αυγή σ’ έκανε αστέρι,

δε σ’ άκουσε κανείς και κανείς δε το ξέρει·

στη μοναξιά ήσουν ταίρι με μια αχυρένια καρδιά,

ρούχα από δεύτερο χέρι, κακοντυμένη ομορφιά.

Με μια φωτιά τιμωρήσαν τη πιο μικρή απειλή

χαθήκαν κι άλλοι έτσι, ώρα σου καλή.

Χρήμα,το όπιο του λαού...


Τίποτα περισότερο από μια φράση που σκέφτηκα τώρα.Είναι πολύ πιο βαθυστόχαστη απο ότι φαίνεται αλλά ισχύει για μένα.Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω και άλλες λεξεις αντί για το χρήμα...

Ποπάρης

Φοιτητικές εκλογές


Είναι 9 Απριλίου.Ελπίζω να έχω ξυπνήσει νωρίς γιατί έχουμε πει 11 να μαζευτούμε στο Πολυτεχνείο.Ελπίζω να βρω τη ταυτότητα μου που είναι κάπου ξεχασμένη σπίτι επίσης.Ελπίζω να έχω αποφασίσει και τι θα ψηφίσω.
Η κατάσταση έχει ως εξής: ωραία τα Ε.Α.Α.Κ. , λογικά αυτό θα ψηφίσω,καθώς είναι η πλέον ανεξάρτητη παράταξη και με εκφράζει κατα 70% ιδεολογικά (ή τουλάχιστον όπως είμουν πριν λίγο καιρό).Μετά κοιτάζω Π.Κ.Σ.Είχα ψηφίσει στο πρώτο έτος ,αλλά δεν ψήνομαι για τώρα.Μου κάνουν πολύ Μπολσεβίκοι και κολλημένοι βασικά.Κοιτάζω δίκτυο :μπα , δεν παίζει γιατί καθώς είμαι καχύποπτος προς τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είμαι και για τα συνάφια του... ΠΑΣΠ , η ΠΑ.ΣΟ.Κ. καλύτερα , εδώ χωράει ένα κυνικό γέλιο και τίποτα περισσότερο : χαχαχαχαχαχαχαχα αχαχαχαχα.Κλείνω με ΔΑΠ.Πόλος έλξης και μάζωξης κάθε είδος λαμογιού και υποταγμένου στο σύστημα,αλαζονία και γενικά σαπίλα .Η δύναμή της και το γεγονός ότι βγαίνει πρώτη είναι σημάδια φθαρμένης κοινωνίας , με έλειψη αξιών και ανήψωση της Πάρτης και της παπαριάς.Ξέρω ότι πολλοί φίλοι μου έχουν μπει στο ψηφοδέλτιο και ότι αν το διαβάσω θα βρω να ψηφίσω 15 με 20 άτομα , αλλά ως έκφραση της τελευταίας σταγόνας αξιοπρέπιας που μου έχει μείνει ΔΕΝ θα ψηφίσω.
Οι εκλογές είναι μια καλή ευκαιρία για έναν πρωινό καφέ καθώς και για να πάρουμε τα βιβλία που δίνουν στο κέντρο.Συναντάς ακόμα κάποιες προσωπικότητες που σου δίχνουν ότι όχι , και εντελώς αδίστακτος να γίνεις δεν θα καταφέρεις να φτάσεις πιο ψηλά στη κλ΄΄ιμακα (χαμηλά) από αυτούς.
Αυτά τα λίγα γενικά θα βάλω και ένα σχετικό γκάλοπ...

Ποπάρης